Woensdag 22 juli 2015

Reactiesnelheid als mogelijke marker voor het overtrainingssyndroom

De gevolgen van een hoge trainingsbelasting en te weinig regeneratie kenmerken zich door een achteruitgang in prestatie, vermoeidheid en andere klachten zoals concentratieproblemen, een veranderd eet- en/of slaappatroon en depressieve gevoelens.
Onderzoek, verschenen in Geneeskunde & Sport, 6, 2006. E. Nederhof, K.A.P.M. Lemmink, J. Zwerver, R. Meeusen. Trefwoorden: Overtraining, overreaching, burn-out, vermoeidheid

De gevolgen van een hoge trainingsbelasting en te weinig regeneratie kenmerken zich door een achteruitgang in prestatie, vermoeidheid en andere klachten zoals concentratieproblemen, een veranderd eet- en/of slaappatroon en depressieve gevoelens. Deze gevolgen worden opgedeeld in drie categorieën: functionele overreaching (FO), niet-functionele overreaching (NFO) en overtrainingssyndroom (OTS). Een sporter met FO ondervindt op de lange termijn geen negatieve consequenties, er kan zelfs sprake zijn van supercompensatie na enkele weken relatieve rust. Als herstel niet binnen enkele weken plaatsvindt, is er sprake van NFO. Alleen sporters met zeer ernstige klachten, bij wie de herstelperiode maanden tot jaren duurt, hebben OTS. NFO en OTS kunnen voorkomen worden door gebruik te maken van markers die objectief, niet manipuleerbaar, niet veeleisend en goedkoop zijn en toepasbaar in de trainingspraktijk. Reactiesnelheid zou zo’n marker kunnen zijn. Er is reeds onderbouwing gevonden voor reactiesnelheid als vroege marker voor NFO en OTS, zowel in de sportpraktijk als in de wetenschap. Voordat ze in de sportpraktijk gebruikt kan worden, moet nog veel onderzoek gedaan worden. Tot die tijd is men aangewezen op het gebruik van trainingsdagboeken, waarin trainingsbelasting en het gevoel daarbij worden bijgehouden.