Preventing ankle sprain recurrences in sports; athletes back in balance?

Ondanks de gezonde effecten van fysieke activiteit en sport in het bijzonder, heeft het ook een ongezonde kant in de vorm van sportblessures. Acute laterale enkelletsels, ook wel enkelverstuikingen genoemd, zijn de meest frequent voorkomende blessures in een variëteit aan sporten. Een gemiddelde incidentie voor enkelverstuiking varieert van 1.00 tot 2.00 per 1000 sporturen, met pieken tot zelfs 7.56 per 1000 wedstrijduren in voetbal. Intrinsieke en extrinsieke risicofactoren en de interactie tussen deze twee factoren maken sporters ontvankelijk voor een enkelverstuiking. Het oplopen van een enkelverstuiking kan zorgen voor een verandering in de intrinsieke risicofactoren van de sporter. Voorbeelden hiervan zijn verlies van kracht, verminderde  neuromusculaire controle en verminderde proprioceptie. Verder kan een eerdere enkelverstuiking en een inadequate behandeling van een enkelverstuiking de sporter meer ontvankelijk maken voor een herletsel.  Preventieve maatregelen zijn nodig ter voorkoming van enkelverstuikingen. Deze preventieve maatregelen moeten zich richten op het verbeteren van risicofactoren door het introduceren van geschikte en goed geplande preventieve strategieën. Onderzoek heeft aangetoond dat het risico op een enkelverstuiking kan worden gehalveerd middels een proprioceptief oefentolprogramma. Echter, dit resultaat werd enkel geboekt bij sporters die eerder een enkelverstuiking hadden opgelopen. Dit secundair preventieve effect werd evenwel gevonden binnen subgroepen van een totale populatie. Dit kan hebben geleid tot een verlies van power. Het retrospectief vragen naar een eerdere enkelverstuiking kan de introductie van recall bias tot gevolg hebben gehad. Deze methodologische punten en het feit dat eerdere enkelverstuikingen en een inadequate behandeling van enkelverstuikingen de belangrijkste risicofactoren zijn voor een enkelverstuiking geven aan dat een gerandomiseerd gecontroleerd onderzoek (RCT) naar de preventie van herhaalde enkelverstuiking nodig is. Dit proefschrift ondervangt de genoemde methodologische punten uit eerdere studies en behandelt deze risicofactoren door sporters met een recent opgelopen enkelverstuiking te includeren in een grootschalig onderzoek en door een interventie aan te bieden na afronding van usual care van het primaire letsel. Meer specifiek is dit proefschrift gericht op het bepalen van de effectiviteit op herhaalde enkelverstuikingen van een oefenprogramma dat thuis en zonder begeleiding wordt uitgevoerd nadat de behandeling voor de inclusie enkelverstuiking is afgerond.

• Wilt u dit item inzien? Stuur een mail naar vsg@sportgeneeskunde.com