Woensdag 22 juli 2015

Osteoporose en genen in de ruimte

Naar aanleiding van observaties van extreem en versneld botdichtheidverlies bij astronauten tijdens langdurige ruimtevluchten, richtten wetenschappers, gecoördineerd door de Europese Ruimtevaartorganisatie ESA, zich sinds midden jaren 90 van de vorige eeuw op de mogelijke oorzaken van deze alarmerende bevinding.
Onderzoeksartikel, verschenen in Geneeskunde & Sport, 1, 2003. B. Elmann-Larsen. Trefwoorden: Sport & Geneeskunde, osteoporose, astronauten, botontkalking, bedruststudie, gewichtloosheid

Naar aanleiding van observaties van extreem en versneld botdichtheidverlies bij astronauten tijdens langdurige ruimtevluchten, richtten wetenschappers, gecoördineerd door de Europese Ruimtevaartorganisatie ESA, zich sinds midden jaren 90 van de vorige eeuw op de mogelijke oorzaken van deze alarmerende bevinding. Echter, experimentele condities aan boord van een ruimtevaartuig zijn zeer beperkt. Dit is de reden waarom onderzoek op het gebied van fysiologie in de ruimte een eigen richting op is gegaan om solide en statistisch significante data te creëren. Observaties in de ruimte kunnen enorm profiteren van simulatiestudies op aarde, en interessante gegevens over tegenmaatregelen tegen botverlies zijn gedurende een onlangs voltooide 90-daagse bedruststudie onderzocht, en worden hier beschreven. Gekoppeld aan genetische informatie van verschillende fenotypes geobserveerd in soortgelijke studies, zien de beschreven data er veelbelovend uit. Deze bedruststudie heeft uitermate interessante data voortgebracht, wat in termen van resolutie en kwaliteit de onderzoekers in staat stelt dit onderzoek als een significante stap voorwaarts te beschouwen, en als een cruciale stap in het definiëren van nieuwe op ruimtevaartgebaseerde onderzoeken naar de botstofwisseling. De resultaten van de bedruststudie zijn bovendien direct toepasbaar bij langdurig bedlegerige patiënten wat betreft de noodzaak om activiteit te handhaven als middel om de prognose voor herstel te verbeteren.