Maandag 10 augustus 2015
Osteochrondritis dissecans in de elleboog
Osteochondritis dissecans komt meestal voor in de knie en de talus, slechts 6% betreft de elleboog. Osteochondritis dissecans van de elleboog komt met name voor in het capitellum. Het is beschreven bij kinderen, adolescenten en volwassenen en is gerelateerd aan repetitieve microtraumata. De pijnklachten zijn in het algemeen belastingsafhankelijk. In een later stadium kan een bewegingsbeperking optreden al dan niet in combinatie met slotklachten. Osteochondritis dissecans in de elleboog kan in ongeveer 50% van de gevallen op de standaard röntgenfoto worden vastgesteld; in de overige gevallen is aanvullend onderzoek in de vorm van CT, MRI of arthroscopie noodzakelijk. De behandeling van een osteochondritis dissecans van de elleboog is afhankelijk van de omvang en het stadium en bestaat uit conservatieve therapie in de vorm van beperken van activiteiten, NSAIDS en rust dan wel een debridement of een refixatie van de laesie. Deze kan arthroscopisch of middels een arthrotomie uitgevoerd worden. De resultaten na debridement van een osteochondritis dissecans variëren; een uitstekend resultaat wordt geboekt in 70-90% van de patiënten. De kans op het hervatten van sport op hetzelfde niveau als voor de osteochondritis dissecans is wisselend en loopt uit een van 60 tot 90%. Patiënten met een osteochondritis dissecans in de elleboog hebben een duidelijk verhoogd risico op het ontwikkelen van osteoartrose op oudere leeftijd.
