Dinsdag 25 augustus 2015
Inspanningsfysiologie in de revalidatie; het effect van een fysieke training door multipele sclerose patiënten
In de literatuur heerst de overeenstemming dat multipele sclerose patiënten ten gevolge van zwakke ademhalingsspieren significant minder tolerantie vertonen ten opzichte van zowel sport als activiteiten in het dagelijkse leven. Het positieve effect van fysieke training tijdens de klinische revalidatie op deze tolerantie is echter omstreden. Deze studie onderzoekt het effect van een gecontroleerde en gedoseerde fysieke training (inspiratietraining, rolstoeltraining en zwemtraining) op de longparameters bij ernstig gehandicapte MS–patiënten. Dertig patiënten (gemiddelde leeftijd 53,2 jaar, gemiddelde ziekteduur 18,1 jaar en ernst van de ziekte volgens de Functional Expanded Disability Status Scale (EDSS) tussen 6 en 8) ondergingen dagelijks, gedurende vier weken, een behandelingsprogramma. Er werden drie subgroepen samengesteld: - Trainingsgroep 1 (n=10) nam deel aan inspiratietraining, rolstoeltraining en zwemtraining; - Trainingsgroep 2 (n=10) nam alleen deel aan een inspiratietraining; - De controlegroep (n=10) kreeg geen training. Spirometrie, maximale inspiratoire monddruk (PImax) en maximale expiratoire monddruk (PEmax) werden geëvalueerd. De resultaten lieten de volgende positieve effecten zien: Trainingsgroep 1: PImax: p<0,01, mediaan>gemiddelde waarde; PEmax: p>0,05, mediaan>gemiddelde waarde. Trainingsgroep 2: PImax: p<0,05, mediaan>gemiddelde waarde; PEmax: p>0,05, mediaan>gemiddelde waarde. Er werden geen veranderingen gevonden in de controlegroep (p>0,05, mediaan <gemiddelde waarde). Geconcludeerd wordt dat een gedoseerde en door een bewegingswetenschapper bewaakte fysieke training van vier weken een veilig en effectief onderdeel vormt van het gehele revalidatieprogramma van ernstig gehandicapte MS-patiënten (EDSS 6–8).
