Vrijdag 11 september 2015
Het tractus iliotibialis frictiesyndroom bij wielrenners
In dit artikel worden de conservatieve en operatieve behandeling van het tractus iliotibialis frictiesyndroom beschreven. Lang is het tractus iliotibialis frictiesyndroom beschouwd als een typische hardloopblessure. Pas sinds 1985 wordt in de literatuur ook het voorkomen bij wielrenners vermeld. Opvallend is dat sinds dat jaar het gebruik van (rigide) clipless pedalen in zwang kwam. Het tractus iliotibialis frictiesyndroom wordt verantwoordelijk geacht voor 25% van alle knieklachten bij wielrenners. Het berust op herhaalde frictie van de tractus iliotibialis over de femorale epicondyl. Vooral het posteriore deel hiervan, daar waar deze distale vezels verweven zijn met de epicondyl, is gevoelig voor overmatige wrijving. Daarmee is het tractus iliotibialis frictiesyndroom een typische overbelastingsblessure bij wielrenners. Lokale behandeling met ijs, rekken van de tractus iliotibialis en NSAID’s komen in aanmerking. In het algemeen is het gebruik van het “floating pedal” systeem zoals Shimano SPD-R en Time sterk aan te bevelen, omdat door de laterale en mediale bewegingsmogelijkheden de belasting voor knie en voet veel minder zijn. Behandeling is afhankelijk van de oorzaken (…) Bij een goede behandeling duurt de aandoening vier tot zes weken. Tevens dient een aanpassing in de training plaats te vinden (…) Als de pijn toch optreedt, ondanks aanpassing van de trapcadans en de trainingsomvang, neem dan tien dagen volledige rust. Indien de pijn dan toch optreedt bij hervatting van de (lichte) training is een cortison-injectie geïndiceerd, gevolgd door opnieuw twee weken rust. Indien de klachten aanhouden eventueel uitbreiden naar vier weken. Bijna zestig percent komt op deze manier uiteindelijk van zijn klachten af. Vaak zijn wielrenners echter niet bereid de omvang en intensiteit van de training te minderen, waardoor de klachten aanwezig blijven. Indien de klachten aanhouden of telkens weer terugkeren, ondanks correcties aan fiets en pedalen en ondank aanpassingen van de trainingsbelasting, dient een operatieve ingreep overwogen te worden. Onderzoek: Holmes JC, Pruitt AL, Whalen NJ. Iliotibial band syndrome in cyclists. Am J Sports Med 1993;21: 419-424.
