Vrijdag 11 september 2015
Het effect van herstelduur op loopsnelheid en slagkwaliteit tijdens intermitterende trainingsoefeningen bij professionele tennisspelers
Het doel van dit onderzoek was om het effect van de hersteltijd op de stofwisseling en de coördinatie tijdens herhaalde trainingsoefeningen bij spelsporten te beoordelen. Tien mannelijke tennissers van de nationale ranglijst voerden een oefening voor de passeerslag uit. Deze oefening bestond uit een sprint langs de baseline gevolgd door een passeerslag en had als doel zowel de startsnelheid als de kwaliteit van de passeerslag (vaart en precisie) te verbeteren. De tijdsdruk voor de slagvoorbereiding werd individueel aangepast door een balmachine en kwam overeen met 80% van de maximale loopsnelheid. Op twee testdagen (T10, T15) met twee weken tussentijd voerden de spelers 30 slagen en sprints uit, opgebouwd uit 6 x 5 herhalingen met 1 minuut rust tussen de series. De rusttijd tussen iedere passeerslag bedroeg 10 (T10) of 15 seconden (T15). De lactaatspiegel in het bloed was na de inspanning significant verhoogd bij T10. De loopsnelheid en de slagsnelheid waren significant afgenomen bij T10, terwijl de slagprecisie (meer treffers, P < 0,1 en minder fouten, P < 0,05) hoger was. Dit betekent dat loopsnelheid en slagkwaliteit tijdens intermitterende tennisoefeningen erg afhankelijk zijn van de duur van de hersteltijd. Verbetering van het rendement van de training in spelsporten (b.v. verbetering van zowel conditie als technische vaardigheden) vereisen een deskundige bijstelling van de trainingsrichtlijnen.
