Donderdag 13 augustus 2015
Exercise therapy in Type 2 diabetes
De prevalentie van diabetes melitus type 2 neemt de komende jaren sterk toe. Alhoewel het positieve effect van lichaamsbeweging bij diabetes melitus inmiddels is vastgesteld, wordt het in de praktijk nog nauwelijks toegepast als behandeling. Het proefschrift van S. Praet onderzoekt de haalbaarheid en effectiviteit van zowel korte-, middellange-, als lange termijn beweeginterventies in verschillende subpopulaties diabetespatiënten. De acute effecten op de glucoseregulatie werd mede bepaald door continue glucose monitoring (CGMS). CGMS blijkt ook van aanvullende waarde om de glucose ontregeling beter in beeld te brengen.
Het beweeginterventieprogramma richtte zich in eerste instantie op 2e lijns diabetespatiënten die reeds complicaties hebben ontwikkeld. Uiteindelijk bleek een programma bestaande uit krachttraining en hoog intensieve intervaltraining een daling van bloeddruk en HbA1c te geven, terwijl de fitheid en spierkracht met gemiddeld 15% toenam. In vervolgonderzoek werd bij een 1e lijns diabetespopulatie de effectiviteit van een sportief wandelprogramma vergeleken met medische fitness. Beide programma’s bleken na 1 jaar gemiddeld even effectief qua bloeddruk en bloedglucoseregulatie. Ondanks een deskundige begeleiding viel 60% na 1 jaar uit. Dit bleek voor de helft terug te voeren op overbelastingsklachten van het bewegingsapparaat.
