Maandag 07 september 2015
Echografisch onderzoek van de vinger
Tot de komst van de hoge resolutie echografie en de MRI was de beeldvormende diagnostiek van de vinger beperkt tot het röntgenonderzoek. Deze methode wordt ook nu nog frequent toegepast. De diagnostische mogelijkheden hiervan beperken zich tot ossale afwijkingen zoals bijvoorbeeld fracturen en arthrotische afwijkingen. Veel pathologie van de vinger betreft echter de weke delen en die zijn alleen met behulp van echografie of MRI te onderzoeken. In dit artikel komen de mogelijkheden en beperkingen van de echografie aan de orde. De keuze voor echografie of een MRI-onderzoek voor de evaluatie van weke delen letsels van de vinger, wordt voor een deel bepaald door de specifieke mogelijkheden in een bepaald ziekenhuis. De resolutie van de echografie is hoger dan van de MRI. Ook biedt het echografisch onderzoek de mogelijkheid tot een dynamisch onderzoek. De echografie heeft als beperking dat ossale structuren het geluid volledig weerkaatsen. Niet alle structuren zijn daardoor met behulp van de echografie bereikbaar. De MRI kent dit probleem niet. Ook biedt het MRI onderzoek meer overzicht in vergelijking met echografie. Bij het echografisch onderzoek is het overzicht beperkt tot de breedte van de geluidsbundel. In het artikel worden de volgende toepassingen van de echografie besproken: peespathologie, ligamentaire pathologie, corpora aliena, tumoren en ossale afwijkingen. Concluderend wordt gesteld daat echografie, mits op een deskundige wijze uitgevoerd, veel aanvullende informatie biedt, die van belang kan zijn voor een juiste behandeling.
