Dinsdag 11 augustus 2015
De ‘Female athlete triad’ is gedefinieerd als een syndroom dat uit drie noodzakelijke componenten bestaat: eetstoornissen, amenorroe en osteoporose. Als gevolg van een aantal methodologische problemen, afhankelijkheid van gegevens en de uitbreiding van de definities is het heel moeilijk om de epidemiologie van dit syndroom te beschrijven. Een verstoord lichaamsbeeld, een gestoord eetpatroon (bijvoorbeeld lijnen) en ondergewicht, worden in feite beschouwd als de primaire factoren in de etiologie van de ‘Female athlete triad’.Er is een aantal predisponerende, toelatende en versterkende factoren beschreven die bijdragen aan de ontwikkeling en verergering van een verstoord lichaamsbeeld en eetstoornissen zoals zij relateren aan de triad. We stellen voor dat deze factoren meer kenmerkend zijn voor onze huidige sociale dan voor de atletische omgeving. Ook de meer recente klinische gegevens van dezelfde groep wijzen op eenzelfde prevalentie van klinisch gediagnosticeerde eetstoornissen tussen topatleten en controles, hetgeen de hypothese ondersteunt dat een gestoord eetpatroon en eetstoornissen niet specifiek zijn voor sport. Het is juist heel goed mogelijk dat de overgrote meerderheid van magere en competitieve vrouwen geen psychiatrische morbiditeit heeft. In feite wijst de literatuur er juist op dat de fysiek actieve populatie een betere mentale gezondheid heeft dan hun sedentaire leeftijdsgenoten. Wij vechten dus enige suggestie aan dat atleten een speciaal risico lopen op deze psychiatrische aandoening, zoals verschillende rapporten over de triad geïmpliceerd hebben. Samengevat wijzen de gegevens van de ‘Female athlete triad’ tot nog toe weinig op een triad of de specificiteit daarvan voor atleten. Tot slot, de ‘Female athlete triad’ staat in scherp contrast tot andere Position Stands van de ACSM - evenals tot die van de Wereld Gezondheids Organisatie en de US Public Health Services Guidelines - die stellen dat deelname aan sport of aan fysieke activiteit de gezondheid en veiligheid van meisjes en jonge vrouwen bevordert. We willen toch niet de vele fysieke en psychosociale voordelen die verkregen worden uit deelname aan sport en andere activiteiten beperken?. Sport vertaalt zich voor de meeste vrouwen uiteindelijk in een leven lang actief zijn. Als deelname aan sport inderdaad beschouwd wordt gevaarlijk te zijn, zullen de kosten voor de samenleving en de sport zeer hoog zijn.