Maandag 10 augustus 2015

Behandeling van osteochondraaldefecten van de talus

Onderzoeksartikel, verschenen in Geneeskunde & Sport, 1, 2006. M. Zengerink, C.N. van Dijk. Trefwoorden: Sport & Geneeskunde, OD, OCD, osteochrondritis dissecans, inversietrauma, enkeldistorsie, corpus liberum, therapie

Trauma is de meest voorkomende oorzaak van osteochondraaldefecten van de enkel. Enkeldistorsies komen met name onder atleten veel voor. Doordat tijdens een distorsie het kraakbeen gecomprimeerd wordt, kan het beschadigd raken. Symptomatologie is afhankelijk van graad en grootte van het defect en lijkt veel op de symptomatologie van enkelbandletsel. Een defect kan conservatief en operatief behandeld worden. Van de bestaande behandelingsopties is beenmergstimulatie het meest geïndiceerd. Hierbij wordt het defect gedebrideerd, waarna microfracturing volgt. De nabehandeling hangt af van de locatie en de grootte van het defect. Andere operatieve behandelingsopties zijn retrograad opboren, autologe chondrocytimplantatie, osteochondrale transplantatie en fixatie van het fragment. Uit literatuur blijkt dat beenmergstimulatie een goed tot uitstekend resultaat oplevert bij 83 tot 86 procent van de patiënten. Onderzoek naar resultaten van recentere technieken is gewenst. Preventie van osteochondraaldefecten van de enkel dient zich vooral te richten op preventie van enkeldistorsies.