Woensdag 26 augustus 2015
Beeldvormende diagnostiek - Chronische tendinosis van de achillespees: rol van de radioloog
De achillespees is de pees die bij sporters waarschijnlijk het meest frequent betrokken is bij een blessure. Met name bij hardlopers is er ee n hoge incidentie van overbelastingsletsels van de achillespees. Bij een sporter met pijnklachten in de achillespees is het van belang onderscheid te maken tussen peritendinitis, tendinosis, partieel ruptuur en insertiepathologie. Een en ander is via MRI goed van elkaar te differentiëren. De normale achillespees is op MRI op alle sequenties laag van signaal (zwart) en wordt aan de voorzijde begrensd door vetweefsel (vet van Kager) dat op alle sequenties een hoog signaal heeft. In een dwarsdoorsnede is de achillespees anterieur plat of concaaf. Vanwege het feit dat de achillespees een peesschede mist, dient de diagnose tenosynovitis niet te worden gesteld, maar kan er sprake zijn van een peritendinitis. Bij een peritendinitis is de achillespees zelf volledig normaal van aspect. Dit in tegenstelling tot de tendinose van de achillespees. Bij een tendinose is de pees verdikt, maar heeft een normaal signaal. De chronische tendinose van de achillespees komt relatief veel voor bij recreatieve lopers. De etiologie is onbekend en de therapie is ook vrij lastig. Er zijn vanuit Zweden studies hiernaar gedaan. De goede resultaten hebben het AMC doen besluiten patiënten ook te gaan behandelen via de methode van sclerosering.
