Woensdag 26 augustus 2015
Beeldvormende diagnostiek – Chronische enkelklachten
Inversieletsel van de enkel is een veel voorkomend letsel. In 2002 werden op de eerstehulpafdelingen in Nederland 78.000 patiënten gezien met enkelletsels, waarvan bijna 60% behandeld werd voor een inversieletsel.3 De patiënten die zich niet op de eerste hulp aandienden, maar zich bij de huisarts vervoegden, zijn in deze berekening niet meegenomen. Bij benadering zal de helft van deze letsels sportgerelateerd zijn. Voor de radioloog is de conventionele röntgenfoto van de enkel een van de meest vervaardigde opnames op de eerstehulpafdeling. Radiologen zijn dan ook goed getraind in het beoordelen van beeldopnamen van het acute enkelletsel. In de literatuur wordt vermeld dat circa 30% van de patiënten na een enkeldistorsie recidiverende klachten houdt. Wanneer deze klachten langer dan zes maanden blijven bestaan wordt gesproken van chronische enkelklachten. De chronische enkelklachten zijn voor de radioloog wat minder bekend. Natuurlijk staan alle radiologische modaliteiten ter beschikking, maar wat moet worden ingezet bij welke klachten of differentiaal diagnose? Gezien de boodschap van eerdere artikelen in Geneeskunde en Sport meent u mogelijk snel te moeten overgaan tot de MRI. Per slot van rekening heeft u in meerdere artikelen de voordelen van de MRI kunnen lezen. Echter, er is meer in stelling te brengen bij de radiologische diagnostiek van chronische enkelklachten. In de praktijk van alledag worden de verschillende modaliteiten veelvuldig toegepast. CT en MRI leveren vaak complementaire resultaten bij patiënten met chronische enkelklachten.
