Vrijdag 14 augustus 2015
Adequate en kostenefficiënte cardiale screening van studenten en ouderen voorafgaand aan intensieve sportbeoefening
Screening van wedstrijdsporters is noodzakelijk vanwege het risico van plotse hartdood tijdens een sportevenement. Er is nog steeds onduidelijkheid over de meest geschikte methode van screening. Bij volwassenen en oudere sporters heeft screening het doel coronairlijden op te sporen.Volgens de richtlijnen van de American Heart Association Consensus Panel dienen inspanningstesten uitgevoerd te worden bij sporters met een verhoogd risico op coronarialijden of die ouder zijn dan 65 jaar. In het artikel worden achtereenvolgens de oorzaken van plotse hartdood beschreven, zowel gericht op jonge sporters als op volwassen en oudere sporters. Ook de inhoud van de screening komt uitgebreid aan bod. Samenvattend wordt gesteld dat het screenen van sporters op cardiovasculaire aandoeningen een ambitieus project is, waarvan de kosten hoog zijn en de haalbaarheid beperkt. Een programma om enkele miljoenen sporters te screenen is zeer uitdagend in termen van organisatie, uitvoering en doeltreffendheid, vereist een enorme financiële ondersteuning en is vol onzekerheden. De langbestaande Italiaanse ervaring (30 jaar) met een medisch screening programma, dat specifiek is ontworpen voor een grote populatie van wedstrijdsporters, blijkt waardevol door zijn objectiviteit en resultaten. Het cardiovasculaire screeningsprogramma in Italië, dat routinematig een standaard-ECG bevat, lijkt in staat te zijn de meeste cardiovasculaire aandoeningen die verantwoordelijk zijn voor plotse dood bij jonge sporters op te sporen, inclusief hypertrofische cardiomyopathie, aritmogene rechter ventrikeldysplasie en dilaterende cardiomyopathie. Maar de Italiaanse ervaringen laten ook zien dat screening van getrainde sporters met behulp van elektrocardiografie een groot aantal afwijkende ECG’s oplevert, waarvan de meeste fout-positief blijken te zijn. Derhalve vereisen routine-ECG’s bij getrainde sporters meestal aanvullende diagnostische onderzoeken, om de aanwezigheid van een hartaandoening uit te sluiten. Dit is eens te meer van belang om medische en juridische controverses met betrekking tot cardiovasculaire diagnose te vermijden. De overheid of schoolorganisaties voorzien in medische sportkeuringen voor jongeren. Het is niet reëel te veronderstellen dat zulke organisaties ook voorzien in screeningprogramma’s voor volwassen en oudere sporters. Daarom is het de eerste verantwoordelijkheid van de volwassen of oudere sporter zelf om contact op te nemen met een gespecialiseerde arts voor een periodieke cardiovasculaire screening voorafgaand aan intensieve sportbeoefening.
